امنیت ملی در دکترین همه کشورها، به دو صورت است:
-ضربه اولی
-ضربه دومی
منطق ضربه اول، به معنای زدن اولین گلوله یا موشک، به زمین کشور دیگر نیست. بلکه منظور تعریف زمین بازی از سوی شماست.
در روند امنیتی نظام در 30 سال گذشته، در دوران حکومت لیبرال ها تا سال 60، نظام ضربه دومی بود. از سال 60 و در دوران جنگ، ایران ضربه اولی شد. از سال 68 به بعد، در دوران توسعه اقتصادی و سیاسی، نظام به سمت ضربه دومی شدن، سوق پیدا کرد تا سال 84. و از سال 84 به این سو، مجدداً حرکت نظام به سمت ضربه اول زدن، رفت.
پ.ن:
-قبل از سال 60، اشغال بخش وسیعی از خاک ایران و سقوط پی در پی شهرها از جمله خرمشهر یک نمونه واضح است.
-آزادسازی مناطق اشغال شده بعد از سال 60 به بعد و مدیریت جنگ در چند جبهه از جمله جبهه غرب و خلیج فارس و حفظ این مناطق
-از سال 68 به بعد، همان بررسی پرونده هسته ای ایران تا قبل از سال 84 و مقایسه با وضعیت فعلی، کاملاً گویا این امر است
-مستندات برای اثبات این امر بسیار است و خارج از عرف مینیمال نویسی است.مهمترین موارد به طور اجمالی بیان شد
ارسال یک نظر